Peru; Cusco, de heilige vallei en de Machu Picchu

Beste allemaal

Als je op reis bent ontmoet je veel leuke en verschillende mensen van de meest uiteenlopende nationaliteiten . In Antarctica en Patagonia trokken we  vooral met Hollanders op. Daarna waren het merendeels Australiërs, Amerikanen en Canadezen. Maar ja, de vreugde is van korte duur want na een dag of twee ben je alweer op weg naar de volgende bestemming . Toch is er vaak nog tijd voor een leuk afscheidsdinertje.

De  treinreis van 10 uur van het Titacaca meer naar Cusco leverde veel mooie landschappen op maar het leukste was wellicht dat de trein midden door de dorpjes en dwars door zijn marktjes reed. De kraampjes moesten dus wel snel af– en, even later, weer opgebouwd worden.  Met een gemiddelde van zo’n 50 km was het een lange zit in een overigens comfortabele trein.

En dan kom je aan in Cusco, samen met de  Heilge Vallei en de Machu Picchu  de oude Inca bolwerken bij uitstek.

Cusco was eeuwenlang het spirituele en administatieve centrum van het keizerrijk. Nu is veel van het Incaverleden verdwenen maar het ‘moderne’ Cusco is nog altijd een hele mooie en levendige stad. Nadat de Spanjaarden de stad in 1533 veroverd hadden, begonnen ze de stad af te breken en gebruikten ze de stenen om een nieuwe stad te bouwen op de restanten van de incamuren. (Dat is goed  te zien aan de onderkant van vele gebouwen). En om de Inca’s tot het katholieke geloof te bekeren werd er op bijna elke plaats waar een tempel stond een kerk gesticht. Cusco is ervan vergeven, de een nog mooier dan de ander.

In de buurt van Cusco is de Heilge Vallei. Hier bouwden de inca’s belangrijke rituele en ceremoniële plaatsen, strategisch gelegen rustplaatsen (tambo’s) en forten.  Je staat  versteld van  het aantal landbouw terrassen dat hier tegen de bergwanden aangelegd is en van de architectuur van de dorpen met zijn vele tempels en straten uit de incatijd.

Verder hebben we hier een bezoek gebracht aan Salineras, waar meer dan 5.000 zoutpannen in het zonlicht van de hooglanden liggen te glinsteren. Als de pannen gevuld zijn met water uit een bron in de berg, duurt het een paar weken voordat het verdampt is en een laagje zout overblijft. Dit zout wordt handmatig gewonnen volgens technieken die al honderden jaren hetzelfde zijn gebleven.

Tja, en uiteindelijk kom je dan uit bij de Machu Picchu,, de verloren stad en  Peru’s beroemdste bezienswaardigheid. Onvoorstelbaar hoe ze hier op een bergtop, 2.500 meter hoog, deze stad hebben kunnen bouwen. De stad bleef onopgemerkt door de Spanjaarden en werd 4 eeuwen volkomen met rust gelaten. Ook hier weer veel landbouw terrassen, tempels en woningen. Het blijft een raadsel waarom deze stad plotseling verlaten is. De berg achter het dorp is de Huayna Picchu, die hebben we beklommen. Was het s’morgens bij aankomst rond een uur of zes nog zonnig en onbewolkt, boven op de berg was het helaas bewolkt maar de klim toch zeker waard.

Zoals vaak, plaatjes zeggen meer dan woorden. We nodigen jullie daarom uit de (4) video’s over deze streek te bekijken.

Morgen vliegen we naar Quito en vandaar naar de Galapagos maar meer daarover de volgende keer

Groetjes

Joost en Laureen